Bağımsız ve tarafsız bir insani kuruluş olan Uluslararası Kızılhaç Komitesi (International Committee of the Red Cross - ICRC), 1863 yılında kurulmuş olup, uluslararası insancıl hukuk alanında önemli rol oynamaktadır. Faaliyetlerini başta devletler olmak üzere ulusal Kızılay ve Kızılhaç dernekleri ile diğer donörlerden sağlanan gönüllü katkılarla sürdürmektedir.

Uluslararası insancıl hukuka ilişkin temel belgeler olarak kabul edilen Cenevre Sözleşmelerinin uygulanmasını izleyen ICRC, silahlı çatışma kurbanlarına koruma ve yardım sağlamaktadır. Dünya genelinde silahlı çatışmaların sürmesi ve dolayısıyla koruma ve yardım sağlanması ihtiyacının devam etmesi ICRC’nin önemini pekiştirmektedir.

Türkiye dahil 195 devletin taraf olduğu 12 Ağustos 1949 tarihli Cenevre Sözleşmeleri, uluslararası insancıl hukuka ilişkin temel belgeler olarak kabul edilmektedir. 1. Sözleşme, Karadaki Silahlı Kuvvetlere Mensup Yaralı ve Hastaların Durumunun İyileştirilmesine; 2. Sözleşme, Denizdeki Silahlı Kuvvetlere Mensup Yaralı, Hasta ve Kazazedelerin Durumunun İyileştirilmesine; 3. Sözleşme, Savaş Esirlerine Yapılacak Muameleye ve 4. Sözleşme, Savaş Zamanında Sivillerin Korunmasına ilişkindir. Cenevre Sözleşmelerine ek üç Protokol bulunmaktadır. Uluslararası silahlı çatışma kurbanlarının korunmasına ilişkin 1977 tarihli I. Ek Protokol’e 173, uluslararası nitelik taşımayan silahlı çatışma kurbanlarının korunmasına ilişkin 1977 tarihli II. Ek Protokol’e 167 devlet taraftır. Cenevre Sözleşmelerinde düzenlenen amblemlere ilave bir ayırıcı amblemin tanınmasına ilişkin III. Ek Protokol, 5-8 Aralık 2005 tarihlerinde Cenevre’de toplanan Taraf Devletler Diplomatik Konferansında kabul edilmiş ve 14 Ocak 2007 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Türkiye Ek Protokollere taraf değildir.

ICRC’nin temel hedef kitlesini silahlı çatışma kurbanları (siviller, savaş esirleri, yaralı ve hastalar) oluşturmaktadır. Bu çerçevede ICRC, özellikle ülke içinde yerlerinden olmuş kişiler (IDP), kadın ve çocuklar ile kayıp şahıslar konularıyla ilgilenmektedir. ICRC’nin diğer hedef kitlesi ise doğrudan silahlı çatışma kurbanı olmayan, ancak rol ve görevleri gereği, ilgili konumda bulunan birey ve kurumlardan oluşmaktadır. İlgili siyasi, idari ve adli birimler, silahlı kuvvetler ve silah bulunduran diğer unsurlar, sivil toplum ile ulusal Kızılay ve Kızılhaç dernekleri bu kategoride yer almaktadır.

ICRC’nin koruma faaliyetleri siviller, tutuklular, birbirinden ayrı düşen aile üyelerinin birleştirilmesi ve kayıp şahıslar üzerinde yoğunlaşmaktadır. Yardım faaliyetleri ise gıda ve gıda harici insani yardım ve sağlık hizmetlerini kapsamaktadır.